عبدالصمد صفرنژاد در گفتگو با خبرنگار مهر، با ابراز ناراحتی از وضعیت پیش آمده برای کارخانه الیاف شیروان، سوءمدیریت را مهمترین علت فروپاشی این کارخانه عنوان کرد و گفت: در زمانی که به عنوان فرماندار شهرستان شیروان منصوب شدم پرونده این کارخانه با اعلام ورشکستگی بسته شده بود و به علت خصوصی بودن و مشکلات صاحبان آن، تلاش ها برای راه اندازی مجدد آن، عملا بی نتیجه باقی ماند.
وی در مورد معوقات کارگران این واحد صنعتی که برخی از آنها از سال 84 مطالبات معوقه دارند، اظهار داشت: در ماه های اخیر جلسات متععدی در راستای پرداخت بدهی های این کارخانه براگزار کرده ایم و به زودی تمامی بدهی ها و معوقات آن پرداخت می شود.
به گزارش خبرنگار مهر، بزرگترین واحد تولیدی الیاف شرق کشور یعنی کارخانه تولید الیاف و اسفنج شیروان که از سال 1343 تاسیس شده بود و سالیان دراز تحت عنوان الیاف خراسان فعالیت می‌کرد، از 10 سال پیش در سراشیبی سقوط افتاد و پس از چند سال نیز سازمان خصوصی سازی این کارخانه را ورشکسته اعلام کرد.
در آن زمان حدود 600 کارگر این کارخانه درخواست دریافت مطالبات خود از این کارخانه را کردند و کارخانه نیز به علت ورشکستگی از پرداخت معوقات این افراد عاجز بود.
سهامدارن خصوصی این کارخانه منتظر ماندند تا با لطایف الحیل مطالبات کارگران و بدهی افرد تسویه شود، مطالباتی که حتی فروش آپارتمان‌های مشهد و دو موتور ژنراتور کارخانه نیز نتوانست آنها را تسویه کند و سرانجام نیز دادگستری حکم فروش لوازم و تجهیزات کارخانه را با هدف تسویه بدهی افراد صادر کرد.
بعدها در روند پرداخت بدهی کارکنان این کارخانه مشکلاتی پیش آمد و پرداخت بدهی برخی افراد به تعویق افتاد، تعویقی که تاکنون ادامه داشته و با وجود وعده های مختلف مبنی بر تسویه این بدهی ها، در عمل اتفاق چندانی روی نداده است.
برخی از کارشناسان همچنان اعتقاد دارند که ورشکسته شدن این واحد تولیدی، اقدامی هدفمند بود، به این صورت که مالکین خصوصی این کارخانه(پس از خصوصی شدن آن) از همان اول هدفشان تغییر کاربری این زمین 14 هکتاری و ساخت و سازهای سودآور در آن بود؛ چرا که زمین در محدوده شهری قرار داشت و روز به روز نیز با استان شدن خراسان شمالی و مرکز شهرستان شدن شیروان بر قیمت آن افزوده می‌شد.
نظر شما